ဆိုင္ကို သတိရ၊ လြမ္းေနတဲ့အေၾကာင္း ဘယ္လိုေျပာျပ ရမယ္ေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ အခုတေလာ ညတိုင္းလိုလိုဘဲ ဆိုင္းကို အိပ္မက္ မက္တယ္။ ဆိုင္း ေနာင္းေနာင္ကို သတိေရာ ရရက္လား?။ လကုန္ခါ နီေလေလ ဆိုင္ ျပန္ေရာက္လာေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးလဲနဲ႔ စိတ္ေတြပိုၿပီး လုပ္ရွားလာမိတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဆိုင္ ျပန္လာမယ့္ရက္ကို ေမွ်ာ္ေနတာလဲ အေမားဘဲ။ ဆိုင္ရဲ႕ အေၾကာင္း ေတြးမိတိုင္း ဆိုင္းကို ေတြ႔ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ အရမ္းခက္လာတယ္။ ဆိုင္းရွိရာအရပ္ကို အေရာက္ ေျပးလာခ်င္မိတာမွ ခဏခဏဘဲ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ တကယ္လို႔ အေတာင္ပံ့သာ ရွိခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေလး တိတ္ေကာင္းမွာဘဲ ဆိုတဲ့အေတြးေလး ဝင္လာမိတယ္။ ဆိုင္း အိပ္ယာက ႏုိးလာရင္ ၾကင္ၾကင္ နာနာ ဖတ္ထားမယ္၊ ဆိုင္းရဲ႕ လက္ေလးေတြကို ယံုၾကည္စြာ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဆိုင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့စကား မနက္တုိင္း ေျပာခ်င္မိတယ္ ဆိုင္းရယ္….
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
0 comments:
Post a Comment